sıfırdan başlamak

• ne yazık ki hiçbir zaman 0'a dönüp oradan yeniden başlanmıyor. 0 adeta bir güneş, yanına yaklaştıkça ısısı artıyor, can yakıyor. gerçek hayat, iş hayatı, aşk hayatını bir kenara bırakalım, zaman akıp giderken geri dönmek, olmuş olayları, söylenmiş sözleri unutmak kolay değil, hatta imkansız. oynadığım oyunlara bakalım;
  
  age of empires ii : aşağı yukarı çıktığından beri oynuyorum, denemediğim varyasyon kalmadı, abimin aklıma soktuğu şifrelerden sonra iyice tadı kaçtı, "turks" leri ilk seçtiğim zaman, ilk "tamam", "yaparım" sözünü duyduğum zaman aldığım keyfi bir daha hiç alamadım.
  
  starcraft : bu da hâlâ vazgeçemeden oynadığım oyunlardan biri, görevleri defalarca bitirdim, kendimce yeni kurallar koyup bitirdim, çok zevk aldım, çok eğlendim ama "nuclear lunch detected" uyarısını ilk duyduğum gibi heyecanlandırmıyor beni, yine korkuyorum ama heyecanlanmıyorum, kerrigan mesela, sesi yine güzel ama aşık etmiyor.
  
  tarla (farmville) : türkiye'de ilk oynayan insanlardan biri olduğumu söylebilirim (hadi ilk yüzbin diyelim) hiçbir şey yoktu o zamanlar, 1 günde biten hediye görevini 1 ayda bitirdiğimi dün gibi hatırlıyorum. şimdi her gün en az 2 yeni tarla açıyorum (16 dolarlık mystery gift gönderebilmek için(kendime değil(bi arkadaşa))) yine ekiyorum, yine biçiyorum ama aynı tadı vermiyor işte.
  
  hafıza kaybını oldum olası anlayamadım ama imkanım olsa denerdim. sıfırdan başlamak hayata, yeniden öğrenmek kızarmış ekmek kokusunu ve yalnız gecelerde ciğerlere dolan sigara tadını.