3 entry daha
  • öncelikle bu konu ve eşler arasındaki her türlü özel sorun çocuklara diğerini kötüleyecek şekilde yansıtılmamalı. çocuklar hissetti (onlar herşeyi bilen ve hisseden, büyüdükçe unutan yaratıklar) veya diyelim aşikar oldu her şey, annenin çocuğu dert ortağı veya arkadaşı gibi görmemesi gerekir. baba suç da işlese, tecavüzcü coşkun gibi bir adam da olsa, başka bir kadınla birlikte olduğunu gizlemese de çocuk kendi algısıyla onunla başa çıkar, çünkü ne yaparsa yapsın babasıdır. anne tek taraflı olarak babayı çocuğa kötülediğinde ve yanına taraf topladığında ise çocuğun algısına müdahale etmiş ve ona büyük zarar vermiş olur. çocuğun babaya ve onu sevmeye ihtiyacı var ama anne buna bilinçli veya değil engel oluyor. aslında baba anneyi aldatıyor, çocuğu değil... ama anne çocuğa "baban bizi aldattı diyor". çocuk babasını sevmeye devam etse anneye karşı suçluluk hissedecek, babasını sevmese eksiklik hissedecek çünkü babaya ihtiyacı var... ve anne, babanın hatalarını çocuklarla paylaşarak ve çocuklarını babalarından uzaklaştırarak babayı cezalandırdığını zannediyor. oysa asıl çocuk bunun cezasını çekiyor. ebeveynleri birbirini aldatan ve taraf olmaya zorlanmış çocukların yetişkin olduklarında benzer aldatma hikayaleri ve ilişki sorunları yaşamaları çok muhtemel. babası, annesini aldatan ve anneden yana tavır almış, anneye eşlik etmiş bir erkek evlat bilinçaltındaki baba sadakatinden dolayı ve babasına çok kızmış olduğundan (tam da bu nedenden dolayı) partnerini aldatır. kız çocuk ise yine aynı nedenden erkeklerle sorunlar ve mutsuz ilişkiler yaşar. çok zor ama iş yine anneye düşüyor. aldatıldığında kadın anne olduğunu unutmamalı ve acısını çocuklarıyla paylaşmamalı. kendine iyi dostlar, iyi bir terapist bulmalı, boşanmalı ya da affetmeli, ya da her ne gerekiyorsa onu yapmalı ama çocukları asla kullanmamalı, baba-çocuk ilişkisine zarar vermemeli.
78 entry daha
hesabın var mı? giriş yap