komşuluk

• bazen insanın canını sıkar.
  sabah bi uyandım şıp şıp şıp sesler geliyor. üst katın borusu basınçtan patlamış, evlerini sel almış ve evde de kimse yok. neyse gittim vanalarını kapatmaya tabi hangi vana onların belli değil. ben de apartmanda kendini yönetici zanneden amcanın kapısını çalıp anlattım böyle böyle. o da saolsun yardım etti ama çenesi bi türlü durmadı be arkadaş. en sonunda telefonumu aldı bir şey olursa ararım falan.
  aradan 2 saat geçti adam aradı
  -hani ev sahibinin telefonunu vericektiniz bana
  -anneme sormam gerekiyor şuan müsait değil
  -ha öyle mi niye?
  -otobüste
  -nereye gidiyor?
  -datça
  -aa ben de biraz önce datçada olan bi tanıdığımla konuştum vıdı vıdı vıdı
  -hmm
  -üst katın ev sahibini aradınız mı?
  -hayır artık su akmıyor
  -arayıp haber verin ama ev sahibi bilsin bık bık bık
  -peki tamam ararım
  -ama şimdi aramanız lazım çünkü hede hödö
  -tamam ciao
  
  30 sn sonra
  
  -alo?
  -ıı şey sıkaypi biliyor musun?
  -biliyorum neden?
  -şimdi kısaca anlatayım. bu programla görüntülü konuşabiliyorsun
  -evet evet telefon da ediliyor
  -karıştırma telefonu ztn ne luzum var ki telefona
  -yok yani sadece söyledim
  -yok yok telefonu karıştırmicaksın fuzuli o
  -peki ee?
  -heh biliyorsun yani onunla görüşmeler yapabileceğini
  -evet
  -peki sen mail ister misin?
  -pardon?
  -yani bana böyle güzel makaleler şehirlerin görüntüleri geliyor sana da göndereyim mi
  -hayır teşekkür ederim
  -e peki öyleyse
  -oldu iyi günler
  
  noluyoruz yaaa