brian scalabrine

• neden oldugunu bilmedigim bir sekilde son derece sevilmektedir bu kardesimiz. neden oldugunu bilmiyorum derken olumsuz bir sey kastetmiyorum, ben de kendisini cok severim. [gercek sevginin nedeni olmaz? belki de scalabrine gercekten sevdigim tek insan?] bir zamanlar kizil saclariyla cok yakistigi celtics takiminin taraftarlari da kendisini hala cok severler. bundan 2 ay falan onceki celtics-bulls maci boston'da oynaniyordu. yanlis hatirlamiyorsam macin baslarinda acilan 10-15 sayilik farkin kapanmayacagi ucuncu ceyregin ortalarinda az cok belli oldu. cekismesiz mactan sikilan celtic seyircisi ise "sca-la-bri-ne" diyerek tempo tutmaya basladi. 4.uncu ceyregin ortalarina kadar iki uc dakikada bir tutulan "skaaa-laaa-briii-niii" tezahuratlari, oyuna giren brian kardesimizin sayi yaptigi bir jump shot sonrasinda salonu yikacak kadar olmasa da sallayacak seviyeye ulasti. (tekrar dikkatinizi cekiyorum, celtics taraftarlari yedigi basketi alkisliyor). yani demem odur ki, bu adamin uzerine cok gidiyoruz. yarin obur gun uyusturucuya baslayacak bu adam, zevali de bizim olacak. hayir tek tek hepiniz pirlanta gibi cocuklarsiniz ama bir araya gelince sapitiyorsunuz.
  
  edit: icim rahat etmiyor, tekrar donuyorum bu basliga. dunyanin en iyi liginde oynayan 30 kusur yasinda adama fasulyeden oynuyor^* muamelesi yapiyoruz. tamam yapalim, amenna. ama eger bunlari brian'in yuzune soyleyebileceksek yapalim diyorum sevgili basketbolseverler. yarin obur gun gelse brian, "benim hakkimda sagda solda konusuyormussun" diyince basimizi one egip "affet abi, bilemedik" diyeceksek eger, o laflari tek tek yutacaksak neden simdi soyluyoruz? ruz? ruz? didi$-di$-didi$--niriniiii ni ni niiii--niriniii ni ni niiii, niiiii...