casey heynes

• ilkokul 5 te başlamıştı sınıf arkadaşlarım beni dövmeye. aynı dersaneye gittiğimiz için hafta içleri okul öncesi bir güzel merdivenlerden yuvarlanıp tokatları yiyor sonra da dersane ortamı bitince okulda bu sefer normal arkadaş muamelesi görüyordum. bi şekilde itiraf edip açıklamıştım durumu da durmuşlardı hibneler. bi tanesini hala görürüm çok da severim. diğerini tittir edin.
  
  c.a.l.'de de işler pek iyi gitmedi, hazırlıkta ne mal olduğumu anlayıp sonraki 3 senede her teneffüs 3-4 kişilik grupların hedefi olup tonla dayak yedim. aşağılanmak her daim de. çürümüş kollar bacaklarla yürümek falan. bi kere dangalağın teki boynumu tutturmuştu.
  
  lise 1 de herkeşlerin sınıfı değişince ben de rahatlamıştım. oh be bitti gerçekten falan diyordum. bir kere yüzüm güldü dedim demez olaydım yine d.k.y. tokadı çakmıştı. sene 98. ahaha.
  
  yıllar 01'i gösterdiğinde bu sefer hepberaber öss kasıp uğraşıyoruz, işte aşk meşk var kız arkadaş(hayali falan) var. bu denyolardan sadece biri bizim sınıfta, o da artık hımbıl olmuş çalışmaktan falan. itiraf edeyim çok pis gıdıklanırdım, yakın arkadaşlarım da arkadan gelip koltuk altımı taciz ederlerdi zıplardım falan. ben de çok malmışım falan da yani lisedesin lan allah bilir siz nasıl insanlardınız? neyse o yaşta bile gıdıklanıyorum zıplıyorum falan. günlerden birgün yine bir gıdıklanma durumu anında sağ kolumu geriye bi öeah diye savurdum. maksat falan yok. reflex gibi bir türk rock oluşumu. ah mah arkadan bi ses geldi. lan bi döndüm bu eksi buli yeni hımbıl çocukmuş gıdıklayan. bi baktım arkadaş, ağzında kan. patlatmışım dudağını. ulan istemeden be. abi pardon hay allah dedim, kaan özür dilerim dedim. yok abi adama dinletemedim. herif küstü bana. benjamin button vakası imiş herif meğersem, zaman ilerledikçe çocuklaşmış. gerçekten en büyük üzüntüm istemeden ve zamansız oluşudur bu olayın. yoksa zaten bi patlak dudakla geçer mi o yılların ızdırabı?
  
  beni bugünlere getiren o hergelelerin doğmamış çocukları ölsün demek isterdim burada ama abartmamış olayım. di mi?. içimden daha beteri geçiyor zaten. yaşamayan bilmez. her okulda vardır bir iki tane bizden. ve ben ben olmayı istemem o günler yüzünden zaman zaman. böyledir yani. emoya bağladı mal herif demeyin şansınız deneyin.
  
  casey adlı delikanlı da en iyisini en güzelini yapmıştır. içimin yağları erimedi erimez ama izlemesi o kadar iyi geldi ki self terapi stayla bunları da yazdım. sağolasın koca civciv.