zincirlikuyu metrobüs durağı

• genelde her gün kullandığım, kavganın-gürültünün eksik olmadığı yer.
  
  her uğradığımda sinirlerimi bozar, küfür hazinemi tazelememe neden olur bu durak. bu durakta nefret ettiğim şeylerin sayısı o kadar çok ki, hangisinden bahsetsem bilmiyorum. ilk aklıma gelenleri sayacak olursam:
  
  -mecidiyeköy tarafından gelen metrobüsleri taa ebesinin bilmemneresinde durdurmaları (aktarma yapılacak yere kadar bir dünya yol yürümek zorunda kalıyorsun).
  -onca kalabalık orada beklerken tek metrobüs göndermekte ısrar etmeleri.
  -özellikle akşam saatlerinde gelen iki metrobüsün de 30 sn içinde balık istifi dolmasına rağmen 3-4 dakika kalkış zilini beklemesi (zil konusu ayriyetten ele alınmalı, benim için o da ayrı bir gıcıklık kaynağı).
  -durağa yanaşan metrobüslerin duracakları yer işaretli olmasına rağmen, bazı mal şoförlerin bu çizgiyi tutturamayıp bambaşka yerlerde durması. dolayısıyla oturarak gitmek için 10 dakikadır sıra beklerken yine bir sonraki metrobüsü beklemek zorunda kalmak.
  -kapılar açılır açılmaz sırasını bekleyen milleti yok sayıp yanlarda kaynak yapmaya çalışan metrobüs çakalları.
  -balık istifi dolu olmasına rağmen yine de binmekte ısrar eden son saniyeciler (kapıların kapanmasını engelleyip vakit kaybettiriyorlar).
  -"metrobüsün ortası bomboş, ilerlesenize kardeşim" diye bağıran metrobüs bıçkınları (bu sebepten birbirlerine dalanlar oldu gözlerimin önünde).
  
  bazen sırf bu yukarıdakileri yaşamamak için yarım saatlik yolumu 1,5 saate çıkarmayı göze alıp mecidiyeköyden metro ile taksim-füniküler-kabataş-motor ile üsküdar ve ordan otobüsle gidiyorum. işte böyle bir duraktır zincirlikuyu durağı.
  
  vay be ne kadar dertliymişim bu duraktan, ben bile şaştım.