esaret

• behçet necatigil'in kitaplarına almadığı ilk şiirlerinden biri:
  
  "ne denir ki bahtım beni mıhlamış
  bu cüceler, bu devler ülkesine
  sığınmışım ıssız gölde bir kamış
  gibi küskün, sabrın gölgesine.
  
  her an yadırgamaktayım yerimi
  uzakta kendim gibilerin vehmi
  yok mu hala demir alan bir gemi
  bu karışık diyarın ötesine"
  
  kaynak: (bkz: sevgilerde) (kendi seçtiği şiirleri)