evlat acısı

• "yokluğunun ateşi çok yakıyor bizi..."
  
  iki sene önce evladını kaybetmiş bir annenin, canım arkadaşım mehmet'in annesinin dudaklarından dökülüyor bugün bu cümle.. 12 eylül, mehmet'in doğumgünü.. yaşasaydı bugün kutlamak için o'nu aramış, sesini duymuş olacaktım.. olmadı.. şimdi tek temennimiz, o'na sesimizi değil dualarımızı duyurmak..
  
  üniversitenin son sınıfındayken, doğumgünüm olan güne iki vizem denk gelmişti.. neden yaptım bilmiyorum ama o sene bana yollanan tüm kutlama mesajlarını yazmışım bir deftere.. iyi ki de yazmışım diyorum şimdi çünkü memo'nun mesajı da var aralarında.. ancak onunki klasik kutlama mesajları arasında, tam da yarama tuz basar cinsten..
  
  "ne kötü! ben hiçbir doğumgünümde ders çalışmak zorunda kalmamıştım! :) kalbimdeki o şirin ses, iyi ki varsın!"
  
  kalbimdeki puslu ses, iyi ki vardın ve hep varsın..
  
  "yokluğunun ateşi çok yakıyor bizi..."