yaşamak istiyorum

• ''we the lıvıng''(ayn rand'ın kitabı)
  yaşamak istiyorum...
  kimbilir içinde ne çok sözler gizlidir bu cümlenin...hayatını ele al.onun çok değerli olduğunu düşünüyorsun,ender ve güzel bir şey olduğunu düşünüyorsun.hayata başlıyorsun.
  yaşamak istiyorsun...
  öğrenmek istiyorsun...görmek ve bilmek,düşünmek istiyorsun...kayalara çarpa çarpa dalga misali,okyanusa ulaşmak istiyorsun..sonsuz zannediyorsun ,öylece yaşıyorsun bazen.yaşamayı elindeki en değerli hazineden farksız görüyorken birden aniden sona eriyor ve kimse aldırmıyor.trafik akıyor.radyolarda yine aynı şarkılar çalıyor.bebek doğuyor,yaşamak istiyor....varlığını senden aldığını sandığın hayat yine aynı...aldırmıyor...hayat yine aynı,dünya yine aynı,sen gitmişsin yaşamak isterken ...ama artık rüzgarın geriye doğru attığı sarı saçların yok,güneş yine doğuyor..sirça bir köşk olan aynalarda kalıyor iki yüz yaşamayı böylesine isterken...
  
  biteceğini bile bile yaşamak istiyorum...yaşamak seni ve hayati...
  
  hep şu sözü hatırlatır,anne karnına sığarken dünyaya neden sığamazsın ve en sonunda bir metrekarelik yere nasıl sığmak zorunda kalırsın.
  henüz bebekken dünya benim dercesine açıktır avuçların,yaşamak istiyorum dersin..kucaklarsın onu...seversin...bağrına bastırarak bir anne şefkatiyle koklarsın saçlarından ama giderken avuçlarını sıkarsın..sımsıkı sıkarsın avuçlarını ,dişlerin sıkarsın...zorlarsın hayat akıp giderken...oysa ölürken ,onu bırakırken insanın avuçları yine açıktır,al işte hayat hepsi senin olsun aldıklarının dercesine,her şeyi bırakıp gidiyorum dercesine....
  
  belki yaşlı bedenimde son demlerimi yaşıyorum fakat yine ,yeniden yaşama firsati verselerdi ,yine aynı sözleri tekrarlardım ey hayat...
  yaşamak istiyorum............