anna karenina

• birçok kişi söylemiştir zaten, tüm zamanların en güzel açılışına sahiptir bu roman: "bütün mutlu aileler birbirine benzer. her mutsuz ailenin mutsuzluğu kendine göredir."
  
  ama bir kulak mevzusu vardır ki bu açılışı bile ikinci plana iter: ("bence" diyeyim de yazara ayıp olmasın) kadın, yıllardır evli olduğu kocasına bakar ve "kulakları ne kadar da büyük, ne kadar da çirkinmiş!" diye düşünür. roman, (galiba!) aslında o anda başlar.