punch-drunk love

• art arda iki basyapittan sonra idol paul thomas andersondan beklentilerim had safhadaydi ve en ufak bir hayal kirikligi emaresi yok. birbirinden farkli iki kisinin sonunda birlesecegi ve baslarindan komik olaylar gececegi bir film bekleyenler ilk onbes yirmi dakikada ciktilar allah'tan da, onum acildi, elektronik altyaziyi daha bir gorur oldum.
  
  merkezinde on tane karakterin olmadigi bir pta filmi; kliseler uzerine kurulu bir turle kara filmin harmanlandigi, senaryosunda bir yigin tuhaf gelismenin yasandigi, benden once davranilarak corneliuss tarafindan belirtilmis olan "love" yarasi veya sandler ile watson'in kiyafetlerinin renkleri gibi yiginla ayrinti/gondermeye sahit olundugu ve yasattigi hislerle insani inanilmaz hallere sokan film. harika, harika!