verona

• plan program yapmadan gidilmesi, sokaklarında kaybolunması gereken şehir. rastgele yürümelisiniz sokaklarında, her köşeyi döndüğünüzde başka bir güzellik çıkıyor karşınıza. eski binalar, camlardan sarkan çiçekler, pencerlerin hepsi birbirinden farklı ferforje parmaklıkları... sanki çok eski bir zamana ışınlanmışsınız gibi. böyle romantizm çevrenizdeki havaya işlemiş, her adımda içinize çekebiliyorsunuz. hele benim gibi bihaber gidip tamamen şans eseri jülyet'in evini ve adige nehrini keşfederseniz değmeyin keyfinize. belki meydanda ortaçağ'dan kalma dokuma tezgahları, körükler, eski para tezgahlarının başında aynı çağın giysileri içinde amca ve teyzeler de görürsünüz bonus olarak. en büyük üzüntüm, sabah kıçımı kaldıramadığım için 2 saat gibi çok kısıtlı bir sürede gezmek zorunda kalmış olmamdı. nehre karşı oturup bir şeyler içmek vardı, ah ah...
  
  edit: evet koca nehri şans eseri buldum. baştan nehir olduğunu biliyordum tabii ama gördüklerimle o kadar büyülenmiştim ki nehir çıktı gitti aklımdan. rastgele bir sokağa daldım ve sokak nehre çıktı, bu da benim için çok güzel bir sürpriz oldu.