pamuk ipliği

• bir murathan mungan siiri;
  " kendimize döşediğimiz taşlar
  görünmeyenin piramidi
  başka uygarlıkların saatleriydi kullandığımız
  zehirli yıldızlarını tanıdık gökyüzünün
  kendimizi bile büyüledik piramidimizin giziyle
  petrol kuyusu bütün gün
  rasaşane bütün gece
  
  koynumuzdaki tılsımı düşürmedik güne
  teslim etmedik kelimeleri
  dar boğazlarda,kör geçitlerde,karanlık dönemeçlerde
  bozuk para kadar kullandık çarşılarınızı
  baktığımız pencereleri kimselere kiralamadık
  uğramadık bir harf için bile mürekkebinize
  yalvaç olmadan,ermiş olmadan gelip geçtik
  karanlık oyların kamusundan
  güvendik sessizliğin derinliğine
  içimiz bölünse de başkalarına
  parçalanmadı kendimize çizdiğimiz yekpare harita
  ömrümüzün yolları
  kırk yıl,kırk yaş,kırk ikindi
  biz her zaman birkaç kişi
  hayatımız piramit,ömrümüz pamuk ipliği
  bilinse de olur artık bilinmese de..."