beşşar esed

• kendisini savunan hiç bir insan evladının kendisine büyük bir sempati beslediği falan yok. olay kısaca şu, şakirtler dikkatle okusunlar;
  
  suriye'deki rejime karşıt olanlar baas rejimini devirmek isteyenler kimler, israil, amerika, avrupa ve türkiye. destek verenler kimler, iran, çin ve rusya. buraya kadar tamam değil mi, itiraz edilecek bir nokta yok. şimdi türkiye'de esad karşıtı kitle kimlerden oluşuyor, ağırlıklı olarak muhafazakar, ak partili kesimden. pekala destekleyen kitle kimlerden oluşuyor, ağırlıklı olarak solculardan ve kemalistlerden. buraya kadar da bir problem yok sanırım. pekala daha düne kadar israil düşmanlığı güden, antisemitist bu insanlarımızın israil ile aynı ittifak içerisinde olması ne ile açıklanabilir? "van münüt" olayını adeta bir siyasi ve diplomatik başarıymışçasına gösteren, mavi marmara'dan sonra yüksek sesle konuşan bu vatandaşlarımız nasıl olur da amerika ve israil ile ortak çıkarın bir parçası olur?
  
  devlet ilişkileri karmaşıktır ama, bazen de iki insan arasındakiymişçesine basittir. şöyle ki, amerika ta okyanus ötesinden suriye'yi rejimi böylesine önemsiyor ise nedeni şudur; çıkarları vardır. pekala ne olabilir bu çıkarlar; suriye'de bulunabilecek petrol kaynaklarından tutun da, türkiye suriye iran ve ırak kürtlerinden oluşan bir kürt devleti kurdurma arzusu. adeta bir amerikan üssü konumunda. büyük ortadoğu projesini hatırlayın, hani idolünüzün defalarca eşbaşkanı olduğunu söylediği proje... işte o projeye bizzat şakşakçılık yapıyorsunuz. iran ise yanıbaşında güçlenmiş bir amerika istemiyor. suriye topraklarının boğazına kadar kapitalizme bulanmasını ve sömürülmesini istemiyor. kontrol edemeyeceği bir gücün varlığının yeşermesini istemiyor. pekala pek sevdiğiniz iran islam cumhuriyeti yanıbaşınızda böylesi bir taraf tutmuşken, nasıl israil ve amerika ile birliktesiniz? hani sizler atatürk'ü değil, humeyni'yi seven, iran rejiminin taraftarı sizler, ne oldu da bir anda böylesine taraf değiştirdiniz?
  
  demokrasi mi, insanlara yapılan zulüm falan mı? yapmayın, iki dakika dürüst olun. özellikle de kendinize.
  
  suriye'de devrimin rengi bariz bir şekilde yeşil. diğer arap devrimlerinde de öyleydi ama, özellikle suriye'de daha bir yeşil görünmekte. işte hayatta ne varsa ne yoksa tek önemsediğiniz şey bayrağın rengi. ve yeşil gözlerinizi kamaştırıyor. tek derdiniz bu. esad koyu bir sünni olsaydı, muhalifler eğer alevilerden hadi biraz da fantazi yapalım ateistlerden oluşsa idi, bugün hepiniz burada antiemperyalist kesilmiş, amerika ve israil karşıtı rererö yapacaktınız. ne insan hakları ne katliam dedikleriniz umurunuzda olacaktı.
  
  ama yeşil, gözlerinizi kör etmiş. ama allah-u ekber sloganları ile içinizde tutamadığınız kıpırtılar başvermiş. yeşil öylesine kapatmış ki gözlerinizi, başka bir renk de göremez olmuşsunuz hayata dair. belki aklınızda suriye ile birleşip büyük osmanlıyı diriltme planları var. din nüfuzunu kullanarak bölgeyi himaye ve kontrol edebilme beklentisi var. aç gözlülüğünüz, bizzat kendinizin emperyal amaçları var. abileriniz izin vermeden, ağzınızı açamayacak konumdayken, yanlış hayaller kuruyorsunuz. fazlasıyla kandırılıyorsunuz. hatta daha da büyük konuşayım, bizzat kürdistan'ın kuruluşuna zemin hazırlıyorsunuz. bu ülkeyi sizler böleceksiniz, bu rejimi sünnileştirerek.