nirgendwo in afrika

• holokost ile ilgili yapılmış iyi filmlerdendir. yani schindler's list filmi gibi olanları göze sokmayan; insan odaklı, minimal bir film.
  
  laik bir yahudi ailenin hitler iktidara geldikten sonra afrika’ya kaçması ve burada yaşadıklarına odaklanıyor.
  
  ben filmde bir kaç noktayı çok sevdim.
  
  -harika afrika görüntüleri ve sıkmayan bir anlatımı vardı.
  
  -kendini alman olarak tanımlayan; laik ve yahudi kimliğinden uzak bir ailenin filme konu olması çok anlamlı. bu insanlar yahudi değil aslında ama buna rağmen baskı görüyor, dışlanıyor.
  
  -ırkçılıktan muzdarip bir ailenin afrika’dakileri, tam da mağduru oldukları ırkçı saiklerle ötekileştirmesi bir hayli anlamlıydı.
  
  -film savaşın içinde olmasalar bile insanların nasıl etkilediğini iyi anlatmıştı. adamın karısı, afrika’ya gittikten sonra sürekli bir şekilde kocasını küçümsüyordu. onu yetersiz görüyordu. bu belki bir erkek işi olan savaşta bir koca/erkeğe karşı cinsi bir isyan ve/veya onun çaresizliğine karşı onu aşağılamaydı. kadının almanya’da kalan ailesi için hiçbir şey yapamayışı kadının adamdan uzaklaşmasına neden oluyordu. sanki içine düştükleri bu durum adamın suçuymuş gibi.
  
  -cinsel hayatları bitmişti. özellikle karısıyla bir türlü sevş(e)meyen adamın savaşın bittiğini karısına haber verdiğinin gecesi arzulu sevişmesi çok iyi bir metafor/sekanstı. o sıkışmışlık hali, çaresizlik onları bitirmişti sanki.
  
  -sadece hitler almanyası değil afrika’daki yahudilere yardım eden ingilizlerin bile yahudi düşmanı olması süper bir tespitti. zira almanya benzerler arasında kısmen aşırı olandı. yani tüm avrupa müthiş bir ırkçılık batağına saplanmış; en az hitler almanyası kadar yahudi düşmanıydı. hitler bu düşmanlığı başka olgularla birleştirerek bu düşmanlığı fiiliyata dökmüştü.
  
  -gelelim hikayeyi anlatan küçük kıza. ırkçılığın sonradan öğrenildiğine, kurulduğuna güzel bir örnek olmuştu. yerli halkla eşitlikli ilişkisi; onlardan biriymiş gibi davranması güzeldi.
  
  hasılı film izlenmeli.