trouble with the curve

• simdi soyle bir super guc var bende. amy adams'in oynadigi her filmi soluksuz izleyebiliyorum. mesela bir seher vakti kendisini lois lane olarak gorucem ve orda aklimi yitiricem. omrumun geri kalanini kuse kagida basili, moronluk, asilik ve guzellik ucgeninde gezen bir karaktere adamis bir sekilde geciricem. olucak butun bunlar. yazalim bir kenara.
  
  bu filmi izlerken de benzer bir motivasyonum vardi acikcasi. bir de -her ne kadar artik koltuklara sarmissa da- clint eastwoood'u severim, iyi oyuncudur. neyse film de zaten kicinin killari agarmis, hayatin her alaninda muhafazakar bir adamin dunyayla didismesini konu aliyor. rol yapmasina pek gerek kalmamis. amy adams tam anlamiyla huysuz pam beesly olmus. (valla ben de anlamadim halihazirda bundan daha huysuzu nasi olur diye. nasip.) oynamasa da olur. yine bayila bayila izlerim. justin timberlake bence fena bir oyuncu degil de karakteri hic islenmemis. benim bildigim hollywood bu adamin kolundan kol gibi bir dram hikayesi cikarirdi, unuttular herhal.
  
  carolinas cografyasi filmin tek gercekci yani. hakkaten allah'in unuttugu, iti baglasan durmayacagi yerler orasi. ordan biraz puan verdim. filmin geri kalan kismi ise bir hollywood filminde olabilecek maksimum klise sayisi kotasini doldurmakla geciyor. bir cuma gecesi "su cleveland browns ne iyi takimdi yaf" geyigi yapilirken izlenebilir. bence yine de gidin the sandlot, rookie of the year, veya major league'i izleyin.