insülin direnci

• ne dirençmiş arkadaş! benim hayata direncim kırıldı da bünyemin insüline direnci kırılmadı.
  
  çay ile ilk tanışıklığından itibaren şekersiz içen, bununla birlikte kahve, bitki çayı gibi tüm sıcak içecekleri de şekersiz tüketen, soğuk içeceklerin hemen hemen tümünden, barındırdıkları şeker tadı münasebeti ile yüz çeviren, dışarıda içtiği limonatalara ekstra su ilave ettiren birisi olmama rağmen insülin direnci denen nanenin bende hüküm sürüyor olması ne kadar da ironik.
  
  tatlıya, karbonhidrata, çikiletaya dadanmışsındır demeyin dostlar, yok böyle bir şey. kendimi bildim bileli içtiğim şekersiz çaylardan mütevellit şeker tadına büyük bir hassasiyet oluştu damağımda. eskiden ayıla bayıla yediğim profiterole falan da yüz vermez oldum. dondurma yiyemiyorum daha ne diyeyim. ayda yılda bir dondurma yiyeyim diye hevesle gittiğim mado seferlerinden bile hüsranla dönüyorum. külahtaki dondurma daha erimeye başlamadan ufaklığa veriyorum, seviniyor çocuk tok evin aç kedisi gibi.
  
  metformin bağımlısı oldum bunun yüzünden. diyet zaten baki. insülin direncini kırmak ilaca, diyete ve spora rağmen gerçekten zor. sürekli tetikte olman gerekiyor. ama kararlıyım.
  
  ikimizden birisi fazla!