insan gibi

• birkaç gün önce yağmur yağıyordu hani, en azından burada yağıyordu. peki ya orada? hiç bilmiyorum. bilmediğim çok şey var. yağmur yağıyordu ve ben eve doğru yürüyordum hani, şemsiyemin altında. bir anne ve küçük kızı geliyordu tam karşımdan. anne oldukça telaşlı ve aceleyle yürüyor, çoğumuzun yağmura yakalandığında yaptığı gibi. küçük kız ise oldukça yavaş, önüne çıkan tüm su birikintilerinin gözüne gözüne basıyor, hoplaya zıplaya sekiyor ve en önemlisi yüzü gülüyor. işte tam o sırada annesi bağırdı;
  
  - kızım insan gibi yürü.
  
  o an farkettim ben de, insan gibi yürüdüğümü. aman suya basmayayım, aman ayakkabılarım, paçalarım ıslanmasın, aman üzerime su sıçramasın diye, yağmurdan olabildiğince hızlı kaçarken ve somurturken; insan gibi yürüyordum ben.
  
  küçük kız da zamanı gelince insan gibi yürümeye başlayacak. buna üzüldüm. ama yine insan gibi.