shadowlands

• mükemmel bir film.
  filmi şaheser yapan konusu değil, diyaloglar. biraz fazlaca hiristiyan teolojisi barındırsa da itirazım yok, aşkı kutsayan, yücelten her tür fikriyatın başımın üstünde yeri var.
  çok basit bir senaryo; holivud veya yeşilçam'ın bolca işlediği klişe konulardan.
  
  --- spoiler ---
  
  yalnız bir bilge. ömründe yaşadığı tek gerçek acı kendi anasının ölümü. yaşlanıp bilgece ölümü beklerken, geç ve apansızca gelen aşk. ürkek, kör topal ilerleyen ama zirveye ulaşan gerçek aşk. damardan romantizm, yüksek dozda, aralarda minik mizah unsurlarıyla soslanmış. ve sonrasında dram; araya giren ölümcül hastalık, hastalık süreciyle baş etmeye çalışma. tanrıyı sorgulama.
  finale doğru sevgilinin ölümü... burada ağlamayacak genç-orta yaşlı kadın, hele ki anne varsa ben bi şey bilmiyorum.
  acıdan sonra gelen sükunet, kasırga sonrası deniz ve göğün duruluğu gibi. filmde de bahsi geçen "acının insanı olgunlaştırdığı" görüşüne uygun bir finalle daha bilge bir adam.
  
  --- spoiler ---
  
  öyle mi? acılar bizi büyütür mü? olgunlaştırır mı? bilmiyorum. öğrenmek de istemem doğrusu. ama hayat bu; kader, kısmet. ilk ben ölmek isterim; bencilce.