yalnızlar kulübü

• sanırım şu ana kadar izlediğim en iyi ikincikat oyunuydu dersem hakkını vermiş olurum.
  yani; hımm burada gülünmesi lazım, öküz de olmayayım, güleyim diyerek değil de (evet öyle deyip gülerim ben çoğunlukla) gerçekten içimden gelerek güldürdü beni.
  sonra gerçekten içimden gelerek ağlattı da. gerçi bu aralar ota boka ağlar bir tip oldum, capitalism a love story filminde hıçkırmayı başarmış mal bir insanım.
  sami berat marçalı'ya^* ve bütün oyunculara, bu cuma akşamında uzun süredir ilk defa ruhuma dokunabilmiş bu oyun için saygılarımı sunayım buradan.