asosyal insanlarla arkadaş olmak

• asosyal olmayı tercih edenlerin yanısıra asosyal olmak zorunda bırakılanlar da vardır.
  
  ilkokuldayken falan sınıfta bi sebepten hiç konuşulmayan, oyun oynarken çağrılmayan, dalga geçilen bi çocuk mutlaka olurdu. önce üzülür, sonra durumu kabullenirlerdi. ben de inatla gider onlarla arkadaşlık ederdim. beni kabul etmeleri biraz zaman alırdı ama sonunda başarırdım. nası bi içgüdüyse artık...neden asosyalliği tercih ettiğini, niye araya karışmaya çalışmadığını hiç bilmezdim, hiç de sormazdım. ama el kadar halimize rağmen o asosyal arkadaşlarımdan bilmediğim bir sürü şey öğrendim. ben de kitap okuyodum, ben de resim çiziyodum ama arada hoplamaktan zıplamaktan kafayı vermediğim her şeyi onlar öğretmiş olabilir bana. ben onlarla arkadaşlık ettiğim için diğer arkadaşlarım önce bi tavırlanır, sonra vazgeçerlerdi. hepsiyle hep arkadaş kaldım, çünkü hiçbi zaman başka bi ortama girmek için onları zorlamadım.
  
  şimdi de hala gider öyle insanları bulur, onlarla da arkadaş olmaya çalışırım. niye bilmiyorum ama seviyorum işte. asosyal arkadaş candır, ille de vir vir vir bişeyler anlatman gerekmez. bazen herkes kendi köşesinde oturur kitabını okur yazısını yazar, diğerinin umrunda olmaz, ama yalnız olmadığını bilirsin. bazen uzun uzun konuşursun, bazen konuşmak istemez yazışırsın. fikrini sorduğun konularda kimsede olmayan bi bakış açısıyla cevap verir, çünkü gerçekten süregiden toplumsal hayata bi adım geriden bakıyodur, haliyle sosyal insanlardan daha objektiftir. bazen acımasız olabilir orası ayrı. ille de sokağa çıkalım, ille de benim gibi yaşa diye baskı yapacak noktaya gelmeyen herkesin asosyal arkadaşı olmalıdır. üstlerine gitmeyin onların, zaten sizin gibi yaşamak istemedikleri için asosyal onlar.