23 entry daha
  • hiçbir önyargım olmadan izlediğim bir film.

    bu film bana kapitalizmin nasıl da oyuncak olabildiğini söylüyor. gidip gözüne kestirdiğin bir porsche'a binmekten bahsetmiyorum. kapitalizmin ucundakilerin nasıl da beklentiler yaratıp, bunları nasıl da tatmin ettiğini, bilinçaltından bilinci nasıl da manipüle ettiğini gösteriyor. gucci'li bugatti'li şarkılarla ilginç chanel'li diyalogların sadece bir katmanı var: acıyarak seyretmek ama tam öyle değil. ergen insanların bilinci biraz bulanıksa nasıl acınır? imrenme kelimesi nedir? işte böyle...

    emma watson'ın oyunculuğu bir yerime battı. nasıl da kişisel yargılar oluşturdum toplam 45-70 dakikalık şovuyla kendim bile anlayamadım. tabiri caizse "kotaramamış."

    dolu dolu bir şaheser değil kendisi ama çok ilginç bir açısı var ve bu doğru noktadan bakmayınca gözükmüyor, böyle bir perspektiften ibaret de film yapılmaz lakin sofia hanım sanırım öngörememiş bu durumu ki herkes böyle fikirleri umursamayabilir. sanırım yönetmenler bizness'ın içine gömüldükçe detaylarda kayboluyor, perspektiflerini kaybediyorlar. birçok örneğini pek çok kez gördük.
11 entry daha
hesabın var mı? giriş yap