aytunç altındal

• yakin zamana kadar ajandamda bir pecete uzerine yazmis oldugu notlarini tasidigim insan. hayat komik iste, bir gun bir kafede bir arkadasimla otururken bir sekilde tanisip konusmaya basladigim, ilginc bir sekilde de soylediklerini bir kenara yazmami isteyen, soyledigi cikarimlarin cogunlukla dogru oldugu, nazik kibar ve her seyden ote "dusunen" bir insandi. o gun kalktim gittim peceteleri de ajandama koydum hayata devam ettim. sonra bir vesile ile de babama anlatirken "aaa aytunc bizim aytunc sinif arkadasim yahu kabatas'tan, demedin mi benim cocugum oldugunu" laflari ile meger tanis olduklarini ogrendim, hayat icin bir kez daha komikmis, tesadufler daha da ilgincmis diye dusundum. bugun de olum haberini gordum ve iste hayat bu kadar. kisacasi duzgun, edepli, bogurerek konusmayan, zarif, iyi niyetli, ilginc ve bir o kadar bilgili de bir insandi.