wednesday morning 3 am

• bir çarşamba sabahına karşı.
  
  evde sabahlara kadar aylak aylak oturduğumuz, düşündüğümüz, saatlerce konuştuğumuz, filmler izlediğimiz, araya satırlar sıkıştırdığımız, aşk yaşadığımız; yolculuklar, "serserilikler" yaptığımız; dışarda demi biraz fazla kaçırıp; yer yer acele zikzaklar çizerek eve geldiğimiz, bazen de gelmediğimiz çarşambalarımızın sabaha karşısı.
  
  biletli, planlı, ajandalı hayatın akışına kendimi kaptırmak zorunda kaldığım, kaçışlarımın rutin hale gelip, kalışlarımın kaçamaklaştığı zamanlarda araya virgül sıkıştırmak mecburi hale geliyor. bi' soluklanıp, duraksamak; bi' şeyleri atladığımı, görmezden geldiğimi ya da uzak kaldığımı ve özlediğimi hatırlamak da.
  
  gün doğumunu görmeden uyumadığım çarşambalar gibi.
  
  bugüne kadar hiç ayrım yapmadım; "en sevdiğim şarkı, kitap, film, albüm, insan vs. şudur!" diye. bir seçim yapıp en tepeye yerleştirmek yerine, "ayrı yeri olan" demek daha doğru ve samimi geliyor bana. tıpkı onun gibi.
  
  http://youtu.be/f4kxur9jvng