muhabbet kuşu

• hayatımın sekiz yılını paylaştığım mavi şekerim, oğlum, pucci'm. eve pencereden girip sığındığında zaten yetişkin bir kuştu. sonrasında birlikte yaşlandık. öldüğünde oldukça yaşlıydı ama parkta toprağa verdiğimizin gecesinde hüngür hüngür ağlayarak evde bir tek tüyü kalsın bari diye yerlerde tüyünü aradım. kaybettiğim ilk hayvandı (gerçi son olsa da fark etmiyor), ben ise koskoca bir yetişkindim ama ardından bir yıl ağladım.
  
  şimdi kedilerimiz var, yoksa bir muhabbete daha gönlümde yer var. ama pucci'yi sekiz yıl bekar yaşatmış olmak zaten içimde bir ukte. çift alırsam da nüfus sorunu var.