ömür boyu sadece bir erkeğe ait olduğunu hissetmek

• yatak altında kalan saç tellerinizi, kirpiklerinizi aklından çıkaramayışını bir sebebe bağlayamayan, durmaksızın size dair anılarını zihninde güncelleyen bir erkek fikri ilk başta fazlasıyla feminen görünmekte. erkek karakterin sekonder seksüel özelliklerinden biraz uzak görünse de, ruhsal yakınlığın da verdiği etkiyle sizi kendine doğru çeken bir girdap, bir kara delik misali durmaktadır ihtişamlı bir şekilde. o noktada, bağıl yaşamaktan farklı olarak ruh temelli bir aidiyetten söz etmek olasıdır.
  
  aidiyet?
  güce değil varlığa, kontrole değil ruha teslim edebiliyorsanız kendinizi, karşınızdakini teslim alabiliyorsanız aynı zamanda, ruhen yaşanan bir aidiyetten bahsetmek çok saçma olmaz. içinde bulunduğunuz koşullardan bağımsız olarak huzur ve güveni bir arada hissedip, dokunmaya dahi ihtiyaç duymadan ikinci bedenin mevcudiyetinden haz alabiliyorsanız, biraradaki bedenler ve ruhların birbirlerine bağlanmışlığı vardır diyebilirim ben.
  
  tek bir erkek vardır aslında. diğer tüm erkekler, asıl erkeğin yapabildiklerini taklit etme yetilerine bağlı olarak puanlamadan geçen ve kopyalığı tescillenen silinmeye mahkum oyun karakterleridir. her karakter, asıl erkeğin çekmiş olduğu çizgiden dışarı adım atacağı ana kadar "farklı" sınıfı dışında olacak, asıl erkeğin arkasında bıraktığı boşluğu tamponlayan bir top sargı bezinden farksız bir mevkiye oturmuş bulunacaktır. asıl erkek; çevrenizde bulunan kırılmaz camdan duvarlarda bulunan gizli kapının anahtarını elinde bulunduran iki kişiden biridir(diğeri sizsiniz tabi ki). içeri birilerini alacaksanız, anahtarı kullanma yetkinize başvurur, asıl erkek kopyalarını içeri kısa bir süreliğine alır, asıl erkeğin yokluğuna lanet edercesine zamanınızı çarçur edersiniz.
  
  cam duvarın içinden bakıldığında dışı görünmez, dıştan ise içeriyi gözleyebilirsiniz. içerdeki bireyler, aslında ne olduklarının farkında olsalar da filmin hangi rolünü kaptıklarını bilmeden, repliklerini söylerler, rollerini oynarlar ve sözleşme bittiğinde de stüdyoyu terkederler.
  
  hepsi birer solist ise, asıl erkek assolisttir, birer aktör iseler asıl erkek başrol oyuncusudur. asıl erkeğin varlığına duyulan özlem, sahte duyguların "duygu"sıfatıyla ısıtılmasına ve pilav haline getirilmesine sebep olur.
  
  dokunmaya hasret bir kaynaşıklıkla geçen ömre okunan lanetlerin, geri dönüp bedene işkence etmesidir bu aidiyet duygusu belki de. lanetin izlerini ortadan kaldırmak için oyuna devam eder, assolistin sahneye çıkması ümidiyle beklersiniz yıllarca.