26 yaşında olmak

• karar alma mekanizmamı çökerten yaş. kafamda aldığım bir takım kararlar var fakat ya pişman olursam, 26 pişman olmak için çok geç bir yaş diye uygulayamıyorum. şuan sevmediğim bir işim var, bunu değiştirmem lazım, 24 senedir yaşadığım, çocukluğumun geçtiği, gidicem diye ölüp bittiğim şehirden bir iş teklifi var. sorun şu ki gidersem istanbuldaki tüm hayatımı dağıtmış olacağım. sevgili, arkadaşlar vs.. gidersem orda yeniden bir hayat kurabilecek miyim, çok az arkadaşım kaldı ve kalanlar da evlendi, eskisi gibi olur mu bilmiyorum. sanki geç kaldım her şey için. millet patır patır evlenirken içimde zerre aile kurma isteğinin olmaması da ayrı bir depresyon sebebi. hadi il değiştirmedim aynı şehirde iş değiştirdim diyelim. isteğim kendi evimi ve arabamı alıp aileden ayrı yaşamak. bunları yapmam 27 - 28i bulacak ve ben yeni bir işe alışacağım. comfort zone'dan çıkmak ya da çıkmamak arasında kalınan yaştır 26.