the class of 92

• phil neville'ın abisinin aksine vur ensesine al ekmeğini tarzında bir adam olduğu hissiyatını veren belgesel tadında film,
  halbuki gary neville öyle mi, neden kaptan olduğunu olabileceğini daha ilk konuşmasından suratınıza vuruyor.
  onun dışında reisleri yuvarlak masada şarap ve az pişmiş etleri eşliğinde sohbet edip, eskileri yad ederken görmek ayrı bir zevkti.
  hele ki bayern münih'ten nefret eden benim gibiler için ingilizlerin deyişiyle lovely.