insanlıktan umudunu kesmek

• var, var, tabii var, olmaz olur mu? insanlıktır bu... kat kattır, en sağlam, en güzel mücevheri en alttadır, soydukça insanlığı, kabuğundan soydukça, bir kat, iki, üç, dört, beş kat, gittikçe aydınlanır insanlık, güzelleşir. çirkin olan insanlığın kabuğudur. adam olan hem kendi kabuğunu, hem insanlığın kabuğunu durmadan soymaya çalışır. soydukça ortalık aydınlanır, soydukça...
  "dur, mahmut dur."
  "durmam," diye bağırdı, "insanlara söz ettirmem. olmaz. bir yerlerde bir şeyler kalmıştır. durmam, vardır. parlıyordur. biz onu bulamıyorsak gücümüz yoktur. o parlak ışığı göremiyorsak, gözümüz içimizin karanlığındandır."
  
  kuşlar da gitti - yaşar kemal
  
  her seferinde ağlayarak okuyorum. bana sorsan benim de umudum yok derim. 2-3 yıl önce daha iyi durumdaymışım ki bir de çocuk yapmışım. ama şimdi, bilemiyorum...