this is my hand

• sürprizli albümleri çok seviyorum. dinlerken neresinden ne çıkacağı belli olmaz, kendinden öncekileri andırmaz. albüm boyunca sürekli farklı bir şey duyarsınız, "ne güzel olmuş burası!" dersiniz, o farklı şeylerin hangisini daha çok seveceğinizi şaşırırsınız. albüm de sizi nereden yakalayacağını bilir.
  
  my brightest diamond albümlerinin en ayırt edici özelliklerinden biri de bu. müptelaları biliyordur. this is my hand de hem klasik hem de her zamankinden daha da sürprizli bir mbd albümü. beklediğim yeni albüm tam olarak buydu.
  
  albümde, hatta genel olarak mbd müziğinde standart parça yapısına yer yok. bundan yola çıkarsak elbette yine shara worden'ın detaylarına yetişilemiyor. her parçaya şevkle kulak vermeme olasılığını ortadan kaldırmış tüm bu detaylarla. ustaca albüme yedirilmiş funk esintisi de gözümden kaçmış değil. en sevdiğim worden tavrı; türleri ufak ufak serpiştirmek, insanın bütün tür algılarıyla oynamak. misal, albümle ilgili bir incelemede "her embrace of pop doesn't diminish her music's complexity" denmiş. mbd'ın tüm albümlerine de yayabileceğiniz bu gerçek, albümü de müziğini de en iyi özetleyen cümlelerden biri bence.
  
  ve davul. öyle şahane kullanılmış. nihayetinde shara worden neyi nasıl yapacağını çok iyi bilen bir kadın.