coquelicot-zaka kara

• dünyanın en güzel kulüp evininde içinde olduğu nefis bir studio ghibli filmi. sıcacık, gözü & gönlü & ruhu dinlendiren cinsten.
  
  --- spoiler ---
  
  içinde olmak istenen filmlere üst sıradan girmeyi hak eden, her nedense bana çengelköy, kandilli sırtlarını andıran mahallesi, çocukça heyecanları tekrar yüreğimde hissettiren kulüp binası, mahalledeki evleri, küçük esnaf, tramvay, deniz kokusu burnumda... her gun bayrak direğine mesaj bırakan, naif ve çalışkan umi'nin baba özlemi, mutfak parkesi altındaki patates soğan gözü...
  
  ikinci dünya savaşı sonrası japonya atmosferi çok ilginç, seyri keyifli zaten. sokakları canlı, yaşayan ve her organizmasıyla vızır vızır çalışan, bugünün japonyasının sanayi temellerinin atıldığı dönemler. inşa eden bir ulus manzarası.
  
  elbette kaçınılmaz gelenek ve modern tartışması da döneme uygun (ki hala tüm dünyada geçerliliğini korur bence) olarak şöyle bir değinilmiş.
  
  liseli olmak, sonsuza dek o kulüp binasında mürekkep koklamak ve sonra yeşil sokaklardan limana yürümeyi arzuluyor insan.
  
  bir de bina temizliği sonrası vakıf başkanının ziyaretinde gök bilimi kulübü diyaloglarıyla sesli güldürmüştür.
  
  + siz hangi kulüpsünüz çocuklar?
  - gök bilimi kulübü. 10 yıldır güneş lekelerini izlemekteyiz efendim.
  + bir şey bulabildiniz mi bari?
  - hayır efendim güneş çok yaşlı ve bizim ömrümüz çok kısa olduğundan bir şey bulamadık.
  + harikulade bir cevap bu.
  
  --- spoiler ---