d52 davul ve perküsyon festivali

• büyük bir kısmında bulunduğum festival. çok başarılı workshopların yer aldığı öte yandan çok zayıf performansların da sergilendiği ama çok emek verilen, takdir edilesi bir organizasyon olmuştur.
  eleştiriyle başlayım. öncelikle workshop diye davulcu çıkarıyorsan, olaya hakim isimler çalmalı, konuşmalı. isim seçimlerinde yanlış bulduğum taraflar olmadı değil. beğendiklerim tabiki doğaç titiz - akın bağcıoğlu (mr. ego) drum clinic başta olmak üzere deniz güngör, jarrod cagein, can tüzün gibi isimlerin atölyeleriydi. doğaç titiz ve akın bağcıoğlu teknik bilgileriyle, deniz güngör ise daha müziğe ve davulculuğa yönelik fikirleri ve tavsiyeleriyle dikkatimi çekti. burada amerika veya avrupa'daki gibi bir kalite beklemek tabiki haksızlık olur fakat bazı isimler de beni hayal kırıklığına uğrattı. ilk aklıma gelen özgür can öney'dir. atölye diye düz bir manga şarkısı çalıp, manga'nın hikayesini anlattı. rock'tan başka bir tür çalışmadığını söyleyerek kendi yazdığı davulların tek düzeliğinin sebebini kanıtlarken, birtakım konuşmalarıyla da genel manada davul atölyesi yapabilecek donanımda olmadığını gösterdi. aynı şeyler nedim ruacan ve emrehan halıcı için de geçerli. performans davulculuğunun ilerisine geçmemiş, kendini geliştirmemiş, grubunu devlet dairesi gibi görmüş insanların atölye mantığına uygun olduğunu düşünmüyorum. bu kişilerle söyleşi daha iyi olurmuş. erhan seçkin'in ise potansiyelini bize aktaramamasına üzüldüm. sanırım başından büyük bir kaza geçtiği için adam her teknik soruyu maneviyata, soyut kavramlara, içimizdeki devinime bağladı. orda adam stick kontrol nasıl çalışıyım diye soruyor sen iç sesini dinle dinliyorsun. biraz somut bilgiler lazım artık bu noktada.