kolik

• belki buraya, bir zamanlar geceleri benim de yaptığım gibi çaresizlikle gelen arkadaşlar olur, onlar için bildiklerimi aktarmak ve elimden geldiği kadar yardımcı olmak istedim:
  
  kolik, bebeğe oldukça acı çektiren ve kriz anlarında hiçbir şeyi görmemesine sebep olan, geçici ve oldukça yorucu bir rahatsızlık. bu yüzden, son derece bilinçli, profesyonel bir şekilde birkaç ay geçirmeniz gerekiyor. birkaç ay sürmeyebilir fakat buna hazırlıklı olmanız her açıdan iyidir. yani mesele, anne baba ile (ya da bebekle kim ilgileniyorsa) başlıyor.
  - mutlaka her gün duş alın, rahat kıyafetler giyin, kendinizi mümkün olduğunca rahatlatın ve insanlardan (samimi şekilde yardım edecek en yakınlar hariç) uzak durmaya gayret edin. uykusuz ve stresli, bazen çok üzgün olabileceğiniz bir dönemdesiniz ve kültür gereği misafirlikleri ertelemek, yalnızca, çok ilgi isteyen evladınıza odaklanmak durumundasınız, siz de rahat olmalısınız. bebeğin en son isteyeceği şey, stresli bir anne/baba. bebekler, kendileriyle ilgilenen kişilerdeki stres/huzur gibi duygudurumlarını birebir kopyalayıp yaşadıkları için, kontrolü ele alın. tükenseniz de, yorulsanız da, uykusuzluktan ağlayacak dereceye gelseniz de, bebeğinizin ağlarkenki hali sizi bitirecek gibi olsa da toparlanın. bebekle hep düşük ve şefkatli tondan konuşun, ona şefkatle dokunun ve yenidoğanlarda kapris olmadığını, sadece muhtaç olduklarını unutmayın, ona sakın öfkelenmeyin.
  -bebeği iki saat aralıklarla emzirin. aralarda çok fazla süt içmek isterse de emzirebilirsiniz, susamış olabilir, önemli olan genel olarak iki saat kuralını korumak.
  - emzirmenin ardından bebeği hemen dik pozisyona getirin, omzunuza doğru dikey olarak tutun ve saat yönünde dairesel hareketlerle (canını yakmadan ve konuşarak) masaj yapın. çoğu kişi, omza bebeğin midesinin oturmasını söyler ancak bu zor ve risklidir. dik tutmanız yeterli.
  dik tutup sırt ovaladıktan sonra iki kere geğirmesi gerekiyor. unutmayın, her emzirmeden sonra gazı olacak. asla uyumasına ya da kısa süre emmesine aldanıp onu yatar pozisyonda bırakmayın, sırt üstü yatırmayın. altını kirletebilir, her türlü durum olabilir, asla taviz vermeyin.
  ve biraz zor kısmı: yarım saat dik pozisyonda tutun. her emzirmeden sonra. yürüyün, aralarda oturun ama onu dik tutun. bu zorluk, rahatlığınız için şart. yarım saate üşenirseniz, gaz krizi sizi beter eder, daha fazla yorulursunuz. "emzirmem 10 dakika, tutmak yarım saat, iki saatte bir emecek, e gün bitti?" diyebilirsiniz, bu emzir-gaz çıkart- emzir döngüsü kaçınılmaz.
  - doktor kontrolünde, bebeğe uygun bir gaz giderici şurup bulun. çoğu ebeveyn nurse harvey's ile en iyi sonucu alıyor ama işin kuralı yok. mutlaka düzenli olarak bu şurubu kullanın, saatlere riayet edin. bebeğin ishal olması sizi korkutmasın (yine de aşırı ishal olması durumunda doktora danışın, ihmalkarlık olmasın), sütle beslenen bebekler katı dışkılamaz ve gazı ancak dışkı yoluyla tam olarak atabiliyorlar.
  - şurubun haricinde, bir aktara, zararsız, tamamen bitkisel içerikli çay hazırlatın. en basit tarif: cezvede kaynamış suya bir çubuk tarçını kırıp atın, 1 dakika kadar kaynatın ve 2 dakika demleyin (acil durumlarda demlemeseniz de iş görür). bebeğe 4-5 çay kaşığı içirin. çay kaşığı ile zorlanıyorsanız, son derece yavaş şekilde enjektörle ya da damlayla da verebilirsiniz; yavaş çünkü çok kolay tıkanıyorlar.
  diğer bir çay da içinde tarçın, kimyon, rezene, anason, muskat vs. olan bir çay olabilir, çok bilinçli bir aktara hazırlatmanız ve durumu söylemeniz gerekiyor. bu çayı da kaynamış suya atıp, 1 dakika kaynatıp, demlemeden içirebilirsiniz. demleyince ağır gelebilir, kontrol gerekiyor.
  bu çayları, kriz anlarını beklemeden içirin. gün içinde biriken gazlar akşam hortladığı için, genellikle kolik bebekler, akşam ağlama krizine girerler. bebeği iyi gözlemleyin ve krizi beklemeden atağa geçin.
  - bebeği nazik hareketlerle, emzirmeye en uzak saatlerde (sindirmiş ve geğirmiş olması için), hareket ettirin. bunu için önce masaj yapmanız gerekiyor. boyundan aşağı, sonra saat yönünde karnın etrafında, ardından soldan sağa doğru. zaten gaz, elinize misket gibi gelir, aşağı indirmeniz gerekiyor. en son bacaklarını göbeğine doğru itip, 10 saniye bekleyin, bacakları tekrar düzleştirin ve tekrar karna itip, çekin. bacakları teker teker çapraz yönlere itin. bebeği nazikçe hep yoğurun. yoğurun diyorum çünkü yan yatırıp sırtını ovmanız, her yanını hareket ettirmeniz ve gazı yerinden oynatmanız gerekiyor. zaten hareket ile gevşer, mutlu olur, aynı zamanda iletişiminiz de başlar.
  - bebeği (göbek bağı meselesi hallolunca) her gün yıkamaya gayret edin. bağırsakları yumuşar, vücudu gevşer, ruhen rahatlar, kolay uyur ve serpilir.
  - ağlama krizi geldiğinde korkmayın, çoğunlukla başka rahatsızlıkları yoktur. ebeveyn "yok normal ağlamıyor, başka bir şey var" diye düşünür ve acile koşar, kulak iltihabına bakılır, idrar yolu iltihabına bakılır ve bebek çoğunlukla yok yere yorulur. daha da huysuzlaşır. yine de içiniz rahat etsin, çok endişeleniyorsanız gösterin.
  -bebeğin uykusuzluğu endişe verici hale gelmediyse (mesela 24 saat gibi) fitili aklınıza getirmeyin.
  - ağlama kesilmiyorsa, ne yapacağınızı bilmez halde çırpınmayın. sıcak ütüyle bir örtü ütüleyin ve karnına basın (kızgın olmasın, cildi çok hassas), ayaklarına sıcak çorap giydirin ve sinirlenmeden bekleyin, bir rahatlar. ardından, aşırı ağlaması azaldığında göbeğinden bağırsağa masaj yapın ve izin veriyorsa dizleri karna itip, çekin.
  - çorap demişken, bebeğin ayaklarını asla ama asla üşütmeyin. annenin de ayaklarının ve göğsünün üşümemesi gerekiyor.
  - annenin sütüne çok dikkat etmesi gerekiyor. gaz yapıcı her şeyden kaçının, yavaş yiyin ve gergin olmayın, gerginlik gaz yapar.
  - ve evet, bazen ne yaparsanız yapın ağlar. bebekle olun. onu ruhen ve bedenen bırakmayın.
  - 3 aydan sonra bebeklere uygulanan bazı uyku kuralları var. gündüzleri ses olan yerlerde durması sağlanır, uyusa bile gündüzü bilmesi gerekir, sabah perdeler neşeli ses tonuyla açılır ve gün içinde karanlık önerilmez, gece ise karanlık ve sıkıcı ortam, bebeğin uyuması için hazırlanır. gece ve sabah rutinleri uygulanır (yatmadan önce yapılanlar, uyanınca yapılanlar). bebeğin kendi yatağına geçmesi için çalışmalar başlar.
  işte bu kuralları siz, (kendi yatağına alışmak haricinde) uygulayın. ciddi bir uyku bozukluğu oluyor koliklerde ve çoğu insanın sandığının aksine bebekler her şeye, her zaman alışır, her şeyi anlarlar. önlem alın, ona geceyi gündüzü yaşatın, rutinleri, onun uykularından ve yorgunluktan sürünüyor olmanızdan bağımsız olarak uygulayın. mesela her sabah 8-9 arası yüzünü (elinizi ıslatıp yüzüne sürerek) yıkayın, altını değişin, üzerini temiz giydirin, burnunu serum fizyolojik ve ardından aspiratör ile temizleyin, daha neşeli ve yüksek tondan konuşun, aydınlık ve sesli ortam gösterin. elinizden geldiğince. bazen uyandırmanız gerekse bile. kolik geçiyor ama gece 01'de halen uyumayan çocuk sayısı çok fazla ve düzene girmeleri hayli zor; biyolojik saat her zaman kazanır.
  - bebeğinizi aşırı rahat giydirin. özenip aldığınız cafcaflı süslü kıyafetleri bir kenara bırakın ve ona çok rahat kolsuz bodyler üzerine büyük tulumlar giydirin, bezinin sıkmayan numarada olmasına dikkat edin.
  - her işinizi askıya alın. ev işleri dahil. yardım da alabilirsiniz, odak noktanız belli.
  - etrafınızda sizi suçlayan insanlar, büyükler olabilir. duymayın. en önemli şey evlat. siz iyisini bilir, yaparsınız. yeter ki öğrenin, danışın, uygulayın ve güçlü olmaya gayret edin. beceriksiz olduğunuz hissi çoğunlukla gelir, bunu aşın. bebekler sevgiyle büyür. "bırak bebek ağlasın" zırvalarına inanmayın, onu kucaklayın, onunla bir olun, geçecek.