hüseyin kıran

• (bkz: resul)
  "yaşamak denen şey görüntü okları ses mızrakları patlayan koku paketleri tat yumrukları ve sertçe ve yumuşak ve kesecek gibi ve sıvı ve ılık ve başka bedenlerin uzuvlarına maruz kalmak; en çok el. hep dokunulabilir, temas edilebilir halde bulunmak. yaşadığım sürece tüm bunlar olacak. her şey gelip bedenime saplanacak. ben bu her şey üstüne her an düşünmek durumundayım. durmadan değişen bir dünya içinde bu değişime uyum sağlamaya çalışacağım. her uyum sağladığımı sandığım anda yaşam yeniden değişmiş olacak. her şey yeniden kurulmuş bulunacak. ve kurulan her şey muhakkak yıkılacak. ve bu bitmeyecek. böylece ben yaşama asla yetişemeyeceğim. varlığım sonsuz bir çabalamayla boğuşmaktan ibaret olacak. durmadan acıyacak. bütün bunlardan kaçınmam mümkün olmayacak..."