• kendine has bi tribi vardır bunun. o hengameyi aşıp koltuğa oturabilmek zafer kazanmış bir komutan elbisesini giydirir üzerine. montun, ceketin, neyse işte şöyle yakasından tutup bir gerdirirsin. derin bi 'oh' çektikten sonra şöyle bir bakarsın ayaktakilere ve sonra şükredersin haline. oturamamanın da bir tribi var tabi. mesela gideceğim yolun 3'te ikisini gitmişsem şayet kalan kısımda önümde koltuk boşalsa oturasım gelmiyor. işin kötü yanı kimsenin de oturası gelmiyor deli oluyorum o vakit!
18 entry daha
hesabın var mı? giriş yap