ne sen leyla'sın ne de ben mecnun

• hep sonradan gelir aklım başıma.
  elime bir kağıt parçası alırım,
  kalemim yok,
  o da sonradan gelir.
  
  benim için önce sen,
  sonra hayat gelir.
  sana bir şey diyecektim ya,
  elbet bir gün aklıma gelir.
  
  keşke bir kara komedi olsaydık. ben bize çok gülüyordum. sana güldüğüm gibi değil, senin bana güldüğün gibi hiç değil. hep sonradan gelir aklım başıma, güldüğün günlerin, güldüğümüz günlerin ne kadar güzel olduğu da böyle bir anda geldi aklıma işte.
  
  biz ankara'nın bir parkında kuğu olmalıydık. bankına oturduğumuzda parkın, kıçımız donmalıydı. son ana kadar elimi tutmamalıydın ki, elini tutabilmenin benim için ne denli önemli olduğunu görebilmeliydim.
  
  birer cupcake olmalıydık ya da. üstündeki farklı renkteki bütün bonibonlar aynı tadı vermesine rağmen, ısrarla senin ayrı bir tadın olduğunu iddia etmeliydim seni her öptüğümde.
  
  biz bambaşka bir şey olmalıydık, bunlar yetmez.
  
  ama önce sen benim olmalıydın, her şeyden önce. çok güzeldin kadın. keşke benim olsaydın.