izmir bira-midye zirvesi

• yapmayın etmeyin dedim, dinlemediler. sabahlattılar ulan! zorla, hunharca...
  midye yiyeceksin dediler, bira içeceksin dediler, espri yapacaksın, kahkaha atacaksın dediler.
  müzik yapıyorlarmış yanda, dinleyeceksin, ritim tutacaksın dediler ve hatta gerekirse kıçım kıçım yanaşıp aralarına gireceksin; şarkı-türkü demeden eşlik edeceksin... tamam mırıldansan da olur, sağa sola hafif hafif salınsan da olur dediler. çimde hasır, yastık demeden yatacaksın, üstüne de tişört örteceksin dediler. hatta bazılarımıza ışık çok geliyo diye güneş gözlüğü taktırıp yatırdılar. baykuş var binersin elbet "nihahaha" deyip otobüse göndermedikleri insanları "ya hadi kal kal" diyerek sabahlamaya zorladılar. sonra da kolcu çorbacılara götürüp çorba içirttiler. bazılarımız sonrasında kahve bile içmek zorunda kaldı.
  şikayet edenlere rahat olacaksın dediler, "relaaaakkkss" yaptılar.
  aramızda birbirlerine bira ismarlayan, sen kapat-sen kapat yapan ve türlü şakalarda, çeşitli gülüşmelerde bulunan insanlar da vardı. bir ara bir kafede zorla oturtuldugumuz sırada alsancak'ta bir evde oturan bir sözlükcü fotografimizi bile cekti.
  
  günün anlam ve önemine uygun bazı yerli deyişler türetenler de oldu bu zirve ve yavru zirvede. örneğin:
  
  -tatlı için ok muyuz, yoksa yok muyuz?!
  -arkadaşlar baktığınız yere bakın!
  
  gibi. herkesi bunları küçük not kağıtlarına yazıp cüzdanlarinin kenarına ilistirmeleri icin zorladılar. bazılarımıza bunları insanlara anlatmamız için zorla söz verdirttiler.
  
  ulan hepiniz ordaydiniz be!!
  
  işte bunların hepsi bu zirvede oldu.
  
  herkes duysun, bilsin. bu anlatılanlar gerçek yaşam öykülerinden alıntıdır.
  
  "olum var ya neler kaçırdınız hee!" dedim kısaca. ben lafımı ortaya goruuum, alan alırrr almayan çit bağlasın survivor izlesin. "artis mi? artis kim? artis ne arar la bazarda?"ya baksın.
  
  edit: alsancak'ta oturan arkaaşımız var hakkaten. evet zengin.
  (bkz: alsancak'ta oturmak)!
  
  edit 2: imla. + geçen günlerimiz oldu evet.