street fighter

• çocukluğumun mihenk taşlarından biri olan oyun.
  
  geçmiş zaman, tam rakam veremeyeceğim ama şimdiki paraya uyarlayarak yazıyorum. elime beş lira tutuşturup çekirdek almaya gönderirlerdi. dört liralık çekirdek alıp bir lirasını cebe atardım. o paraya iki tane atari jetonu geliyordu. müsait zamanı kollayıp doğru atari salonuna gider, street fighter'ın başında alırdım soluğu. zangief ayısı, blanka ibnesi, araba parçalama derken zaman su gibi akardı. bazı akşamlar yemekten sonra "çekirdek almıyor muyuz bu akşam? çayla da ne gider şimdi hee" diye gaz veriyordum ev ahalisine. bu mevzu uzun zaman idare etmişti beni. en büyük risk, bir gün babamın kuruyemişçiye gidip beş liralık çekirdek alması ihtimaliydi. eve döndüğünde ryu'yu baygın yakalamış balrog gibi ağzıma sıçabilirdi. neyse ki öyle bir şey olmadı. aslında inceden şüpheleniyordu da atari salonuna gittiğimden. ara sıra zarf atıyordu ama yer miyim ben?
  
  bayram harçlığını street fighter'a gömdüğüm bir gün babam beni çağırdı. yanına gittim. "bayram harçlığın duruyor mu, harcadın mı?" dedi. "duruyor baba" dedim. harcadım desem nereye harcadın bilmem ne diye ahiret sorusu soracak. "atariye falan gitmiyorsun di mi?" dedi. "yok baba ne atarisi, gitmiyorum tabi" dedim. "git getir bakayım sana verdiğim parayı" dedi. saniyenin milyonda biri kadar düşündükten sonra hayatımın blöfünü yapmaya karar verdim. çünkü başka çıkış yolu yoktu. bu kumarı oynamalıydım. "tamam getireyim" dedim ve kararlı adımlarla salondan odama doğru yöneldim. bir yandan da ne bok yiyeceğimi düşünüyor, işin içinden çıkamıyordum. tam salondan çıkacaktım ki arkamdan seslendi "tamam lan tamam getirme, inandım."
  
  geri dönüp koltuğa oturdum. daha inandırıcı olsun diye "bak gidip getireyim istersen baba" demeyi düşündüm ama cesaret edemedim. "atariye falan gitme sakın" dedi babam. "tamam baba, gitmiyorum zaten merak etme" dedim. hayatımın blöfünü yapmıştım ve tutmuştu. odama gidip yatağıma uzandım. ellerimi ensemde birleştirip boş boş tavanı izledim bir süre. iki jetonumu yiyen sagat'ı düşündüm. "sagat yarın siktim oğlum seni, amına kodumun tipsizi" dedim.