mustafa kemal atatürk

• özgürlük demektir, en güzel şarkıdır dudaklarda.
  bir şey paylaşmak isterim;
  --- spoiler ---
  
  öğretmen ahalisinden bir ücretlisi ekmek parası niyetine köyün birinde başlar çalışmaya. ilkokul 4 leri okutmaya çalışmaktadır branşından milyon ışık yılı uzakta. öğretmen deli midir nedir bilinmez, atatrükçüdür, vatanseverdir ve de inançlıdır. sonuçta inançlı veya vatansever olması kimsenin umrunda olmaz da atatürkçü olması rahatsız eder çocukların velilerini. derken bir gün bir öğrenci kalkar ve " öğretmenim atatürk'ün kirvesi kim?" diye konu ile hiç de ilgisi olmayan bir soru sorar. o an sınıfta da bir kaç desibellik bir uğultu başlar, hatta bir ara öğretmenin kulağına "yoksa sünnetsiz miymiş?" gibi bir cümle bile takılır boş bir ağızdan leş bir kokuyla. öğretmen sinirden hangi küpe bineceğini bilemez. biraz bekler, içinden sayar hatta ama çok kızar, dayanamaz ve der ki "kızım soran kimse ona de ki öğretmenim konu atatürk dahi olsa kimsenin şeyini ağzına almazmış, kaldı ki eğer atatürk' e olan minnettarlıklarını bildirmek istiyorlarsa bunu söyleyenler, sadece onun adını, pis ağızlarına almasınlar yeterli, illa da şeyini ağızlarına almalarına gerek yok yalakalık için. ayrıca eğer müslüman olduğunu savunuyorsa bunu diyen, sor bakalım hele ölülerin arkasından konuşmak, hele de iftira etmek, kötü konuşmak yakışır mıymış müslümana?". daha da dayanamaz hoca ve der ki kızım bekle yazılı olarak vereyim cevabını belki aklında tutamazsın. çıkar gider ve meşhur "dürzü" şiirini yazıcıdan çıkarır ve öğrencisine uzatmadan önce de sınıfta seslice okur. öğrenciye uzatırken şiiri, şu cevabı alır "öğretmenim bunu söyleyen amcamın arkadaşı ve okuma yazma bilmiyor". işte bu anda öğretmen tıkanır, diyecek bir şey bulamaz, şiiri geri alır katlar ve çantasına koyar. ardından öğrencisine dönüp "o halde git o adama de ki öğretmenim bilmiyormuş, sadece bilmiyormuş"
  
  --- spoiler ---