arien

• her şeye, her kişiye rağmen bitmeyen bir dostluğun öteki hissedarıdır. araya giren zamanlar, mekanlar paylaşılanları kısa bir süre için dondursa da, biraraya gelince paylaşılanlar depar atıp yetişir, eşitlenir. bazen telefonda yapılan dedikodular, bazense dolaylı alınan haberler de pek yardımcı olur bu konuda.
  bir de ne zaman izmire gitsem girne civarlarında karnımdan bir şeyler tekmelemeye başlar, çocukluk arkadaşı özlemi tekmeleridir bunlar, ama artık öyle haldur huldur zil çalınıp çat kapı gidilip koltuklar kırılmaz arkadaşların evinde, gömme dolaplara da saklanılmaz o gelinceye kadar ^*, hemen cep telefonuna sarılınır aranır, izmirdeyse mutlu olunur, hemen bir tatlıcıya çağrılır, değilse buluşma sözü alınır. bu döngü kendini yeniler durur bir sonraki görüşmeye kadar. ^*