5 entry daha
  • iki kişinin öpüşmesinden rahatsız olmuş olabilir. kafasını çevirir en fazla. görmez. rahatsız olması müdahale etme, uyarma hakkı vermez.

    insanlar yobazlara sesini çıkarmadığı sürece bugün öpüşenleri yarın el ele tutuşanları uyaracak, darp edecek, ertesi gün elbisemize, içtiğimize karışmayı hak görecekler kendilerine, hatta bir kısmı hali hazırda görüyor da.

    yoksa ben de rahatsız oluyorum bir çok şeyden. etraftaki çocuklar görmesin istiyorum. pis sakalları, şalvarları, kadınlara davranışlarını, bürükleri, kindar ve dindar nesil çabasını. ama rahatsızlığımı dile getirip insanları rahatsız etmiyorum, çünkü böyle bir şeye hakkım yok.

    sözün özü, insanları uyarıp taciz etmeyi kendine hak gören bir yobazın götüne bıçağı yeme hadisesidir. sonuna kadar hak etmiştir.

    edit - çifti uyarıp bıçaklanan kişiye hak verip ahlaktan bahsedenler olmuş. hangi ahlak? herkes aynı ahlaki değerlere sahip olmak zorunda mı? iki yetişkinin el ele tutşması, öpüşmesi bir başkasını neden rahatsız eder? hadi rahatsız oldu diyelim, buna müdahale edip uyarma hakkını veren hukuk nerede var? buna müdahale eden insanların çocuklara taciz, tecavüz haberlerini duyunca eline topunu tüfeğini alıp olayın faillerinin peşine düşmesi lazım. ama ne yapıyor? hepimiz ensarız diyor. sokayım sizin iki yüzlü ahlak anlayışınıza.

    bir de "sizin kardeşinizi, kızınızı da öpsünler, hatta sokak ortasında siksinler" diyen olmuş. kız kardeşim yok, eğer bir gün bir kızum olursa da ahlak denen şeyin toplumun değer yargıları değil kendi vicdanı olduğunu öğreterek büyütmeyi ve yaşamasını isterim. kendi kararlarını verecek yaşa geldikten sonra da ister sokakta öpüşsün ister ayıplasın. ister şort giyip gezsin, isterse başını kapatsın. kendi hayatı, kendi kararıdır. ha bu beni "gavat" yapıyorsa, yine ahlak anlayışınıza sokayım.

    bir de "adam haksız ama bıçaklanması yanlış" diyen arkadaşlar. hümanizm ne yazık ki bizim memlekette olmuyor. olmuyor abi. karşındakiyle aynı dilden konuşmadığın, hatta daha fazlasıyla karşılık vermediğin sürece karşındaki güruh hep daha fazlasını isteyerek geliyor. sosyal, siyasi, o kadar çok örnek sayarım ki buna. kabadayılara, ahlak bekçilerine, yobaza, çomara (ben de yozgat'lıyım bu arada -göz kırpan öpücüklü smiley) faşiste sustukça, konuşarak çözmeye çalıştıkça veya başıma iş gelmesin diye kaçtıkça hep daha fazlasıyla geliyor üzerine. ne hümanizm ne merhamet, bende hiç kalmadı.
222 entry daha
hesabın var mı? giriş yap