mülemma

• can yücel şiiridir.
  
  cemal süreya'ya
  
  kaçıncı seferberliği bu şiirin
  fizan yemen kokayin
  
  bu ters çizilmiş yürek
  bu götyüzü
  kediye verdim yemiyor
  kedimin adı gece
  
  âşık bir tosbağa sazınnan
  kahvesi kapandığı için
  uçuyor yakin bir uzaya
  habire
  
  maydanozu muyum ben papahanın
  neden hiçdurma dâvet ediyor beni
  türkçesinden tutuşmuş ormana
  
  pır ediyor sinir uçlarım
  gümlese ya
  ve nerde o
  nerde o nedircik
  o hiç üzülmeyen nüzül
  
  utanmadan gülüyorum hâlâ
  dayamış başını sevgi duvarına
  amamonyak helânın
  
  yaşamaktan başka çarem yok ki
  
  topa tutmak için dostum kristofu
  bütün balyemezlerimi verirdim oysa
  terbiyeli bir köfteye
  
  canfeda
  
  buluşuruz yarın sabah
  saat beşte bre timsah
  bre yeşil
  bre güneş
  ^*
  (can yücel, canfeda, papirüs, sayfa 101-102)