yeni bir ilişkiye başlamaktan korkmak

• birini beğen. tesadüf bu ya o da seni beğensin. konuşmaya başla. her gün konuş. işin gücün arasında aklına gelsin mutlu ol. muhabbet ilerlesin, sevgili ol. her sabah biri sana günaydın desin, yazsın, güne mutlu başla. arkadaşlarınla, sevdiklerinle tanıştır. o da yakınlarıyla tanıştırsın. biraz zaman geçsin öyle...
  
  sonra karşındaki insanı olduğu gibi değil de, olmasını istediğin gibi gördüğünü fark etme. o da seni olmanı istediği gibi görsün ve bunu fark etmesin. kafasında seni yerleştirdiği o kalıba her uymayışında sorun çıkartsın, sinirini bozsun. o senin kafandaki kalıba her uymayışında geceleri uyuyama, streslere gir. arkadaşlarınla takılacaksan bir sürü hesap ver. hele karşı cinsten birileriyle takılacaksan vay anam vay. o karşı cinsten birileriyle takılacaksa için içini yesin. git gide arkadaşlarından uzaklaş, o da uzaklaşsın. kafası bir şeye takıldığı için bir sürü trip atsın, nedenini de açıkça söylemesin, hareketlerine bir türlü anlam vereme. sen de asıl sorunları açık açık dile getirme. anlamsız tartışmalar yaşa. üzül. iki tarafın da birbirini anlamaya çalışmadığı, varsa yoksa karşı tarafı kendisinin haklı olduğuna ikna etmeye çalıştığı uzun, gereksiz ve sonu bir yere varmayan tartışmalar yaşa. tüm bunlar yaşanırken bir de güzel alış ona. onsuz olma düşüncesi zor gelsin. birkaç defa ayrıl barış.
  
  her zaman derim; ayrılıklarda bilinen bahaneler ve bilinmeyen gerçekler vardır... "seni istemiyorum ben, başkalarına şans vermek istiyorum" demesin açık açık. bunun yerine saçma sapan bahanelerle olayı bitme noktasına getirsin. ya da bunu o değil de sen yap. ayrılmak isteyen taraf o da olsa sen de olsan, alıştığın için ayrılık sana bir güzel koysun, boşluğa düş. sürekli ilişkinin ve geçmişin kritiğini yap kafanda. sorulara cevap ara, bulama. iyice strese sok kendini...
  
  yalnızlık o kadar da kötü değil aslında. biriyle flört ettiğinde birine yazdığında kimseyi aldatmış olmuyorsun, kimseye yakalanma derdin yok. istediğin zaman istediğin yerde istediğin kişiyle takılabiliyorsun. kendine daha çok vakit ayırıyorsun. sevdiklerinle daha çok vakit geçiriyorsun. kimseye hesap vermek yok. ekstra stres sebebi yok. fazladan sorumluluk yok. söylemek istediğim polyanna'cılık değil. şimdi bu paragrafta söylediklerimi ve daha fazlasını feda etmeye değecek mi yeni birisi? her gelen bizden bir şeyler götürüyor, değecek mi bir sonraki..?
  
  sütten defalarca ağzı yanınca, her ne kadar içinde umut olsa da, yoğurda mesafeli duruyor insan artık.
  
  (umut sarıkaya'nın bilemem ilgilenmem de adlı yazısından azıcık esinlenilmiştir)