yaşadığını hissetmek

• mıknatıs hikayesinin yaşanmışlığıydı bizimki...
  kolarındayım, sarmaş dolaş olmuşuz; dingin, sakin, huzur dolu uzanmışız. belki kapanır gözlerimiz birazdan, belki yine kahkahalarla bölünecek sessizlik, belirsiz şu an... ben sana doymuşum -sadece şu saniye- biliyorum sarmalanmış kolların uzaklaştığı zaman tekrar acıkacağım... "sonsuz bir mutluluk bu" diye geçiriyorum içimden, "işte tam şu an ölebilirim mutluluktan, huzurla ve gözüm arkada kalmadan"... sana da söylemeliyim... benden önce davranıyorsun yine "işte insan şu an için yaşar"...