the picture of dorian gray

• içindeki eşcinsel ögelerin - hiç bir zaman açık açık belirtilmemelerinden olacak - fena halde beni dellendirdiği kitap. dorian o alem benim bu alem senin koştursun, harry ve basil "ohşş yavrum" diye diye dorian'ı mütemadiyen eve atsın, ama homoseksüel ilişkiden bir kez olsun bahsedilmesin. bu muydu yani kıyamet koparan, wilde'ın çağında lekelenmesine sebep olan.
  
  diğer bir yandan wilde'ın o bitmek bilmez övgülere konu olan kıvrak mizah anlayışını bu kitapta aramak gerektiğini düşünmüş olacağım ki biraz hayal kırıklığı oldu. velhasıl bu aradığımı bulamasam da gayet memnun kaldığım bir hikayedir pikçır of doryın gırey . hayatımda neyin sağduyumca günah, neyin serbest bellendiğini gerçekten merak ettiğim bir dönemde bana önemli sorular sordurmuştur. lord henry gibi bir karakterin hep yanımda olması, "üzülme hocam, bugünlerde herkes götüne patlıcan sokarak tatmin oluyor" demesi, her suçluluk duygusuyla kıvrandığımda elimi tutup "koy gitsin" diye kesip atması ne güzel olurdu.
  
  bir de bu kitapta incik boncuk takı ve o da yetmiyormuş gibi dorian'ın aile ağacının anlatıldığı bir bölüm var. editör olsam "oskarcım bunu çıkarcaz, elimiz mahkum" diye gözünün yaşına bakmadan kitaptan men ederdim. tuğla duvara çarpma hissi yaratıyor.
  
  diğer bir yandan wilde'ın languid(ly) kelimesine de bir zaafı, o olmadı, elli bin kez kullandığını unutmaya meyilli olduğu ortaya çıkıyor.
  
  ama en nihayetinde tabii ki merak ettiğimiz: lord henry wotton dorian gray i sikti mi?