insanın anlam arayışı

• varolmanın anlamı ve eklentileriyle uğraşırken birincisi kendime duyarlı olmakla birlikte çok az tanıdığımı fark ettim. bunlardan biri çok kritik: evlilik düşmanıyken aslında ilk gençlikte yanında ünviversiteye başladığım yaşlı kadının bana evlilik kursu ve eğitimi verdiğini yıllar sonra (22-24 yıl) ikinci evliliğimde anladım. gene bağlantılı olarak hiç çocuk istemezlenirken, gökten çocuk düştü. ve o benim varoluş sorunlarımın önce hepsini aldı götürdü çözdü sandım. sakinleşince toptan kurtulmadığımı gördüm; hala bir yüzde ellisini çocuklanmanın çözüp oturttuğunu söyleyebilirim.
  
  neden varım? varlığımı kutlamak ve her şeyle bağlantıya sokmak için. sevmek, sevilmek, kendimi adamak, güzellik ve bazen şaşırma üretmek için. hayret çok güzel. kendimi aşma çabası da, ben dahil her şeyi anlama ve oturtma çabası da değerli geliyor, saçma olmasında sakınca yok. kişisel yolumda sabır yani tohum ve çiftçi sabrı önemli her tutuyor. her şey sürekli (daha iyisi, uzun erimli demeli) zeka ve kalp değerlendirmesinde. kolay vazgeçmiyorum, esnemeye, yavaş itirafa hazırlıklıyım. gerçi gerçek ölçeklerim yok, yalnız sürekli ve bıkmadan ölçüyorum, bakınıyorum.
  
  "bir hedefe, amaca, kadere, anlama kilitlendiğin zaman, bir yere ulaşma deliliğine sahip olduğun zaman sorunlar çıkar. ve yenilirsin, bu kesindir. yenilgin varoluşun doğasında vardır." osho provokatör mistik
  
  (bkz: insan anlam üreten bir varlıktır/@ibisile)