25 haziran 2017 ramazan bayramı

• (bkz: muzaffer özak) hocanın ramazan bayramı ile alakalı olarak sohbetinden bir parça şudur ki ;
  
  "şimdi mü'minler biliyorsunuz ki bu hafta, ramazan'ın son haftasını görmekteyiz ve geçirmekteyiz. bayram yapacağız. ramazan gitti diye bayram yapmıyoruz. hani bazı ahmaklar var öyle... "ramazanda bayram yapıyorlar. ramazan gitti diye mi bayram yapıyorlar ?" diyor. hayır öyle değil. niye bayram yapıyoruz biliyor musunuz ? af olduk diye bayram yapıyoruz. af olduk, temizlendik, tâhir olduk, allah'a layık olduk muhammed'e asm layık olduk diye yapıyoruz bayramı"
  
  güzel abilerim ablalarım canlarım. muhabbet için yaşamaya sadece gayreti olan bir adam olarak söylüyorum. hepimizi birleştirecek bir şeye ihtiyacımız var. asabileştiğimiz, ama bu haksızlık dediğimiz ve size göre haksızlık olduğu halde başkası için hak olan durumlara içerlediğimiz, babamızın anamızın acısını tattığımız veya onları hiç tanıma fırsatımızın olmadığı, veya bir hayat kadınına üzüldüğümüz onu abla gibi gördüğümüz ama hayatın onu oraya getirdiğini gördüğümüz, ya da oğlu şehadet şerbeti içerken oğluna son nefesinde kelimeyi tevhid getirtmeye çalışan suriyeli bir anneyle beraber yandığımız bir hayatta yaşıyoruz biz. her acıyı her kederi her ayrılığı 7 milyarda bir ihtimalle tadıyoruz. çok büyükse yüreğimiz eğer hepsiyle beraber ağlıyoruz. ya da yine çok büyükse yüreğimiz hepsiyle beraber gülüyoruz. ya da kendimize yetecek kadar büyükse bankta derdinden ağlayan birini görüp yanına çöker ve bir sigara yakıp beraber ağlarız.
  
  biz insanız kardeşlerim abilerim ablalarım. dünyanın vatandaşıyız. hepimiz vücudun bir organıyız. her türlü derdi birimiz görüyor diğerlerinin belki hayal bile edemeyeceği. bayram ne midir ? bayram bütün organların birbiri için ağlamaya başlamasıdır. ya da muavenet edip yardım etmesidir. elinden tutmasıdır. hemhâl olmasıdır.
  
  kimse yapmıyor diye yapmama yiğitlik değil ki ? değildir insan olmak
  elinin yettiği yere elini yetirmemek ...
  
  bir güzel adam geçti bu dünyadan. komşusunun çocuğunun beslediği kuşları ölünce arkadaşlarıyla birlikte "başın sağolsun kardeşim" demeye giden bir muhammed asm geçti. başını okşayarak elleriyle mezara askerini kendi elleriyle koyan bir muhammed asm. aşıktı ayşe'ye, dedeydi hasan'a hüseyin'e, babaydı fatma'ya, ayşe'ye kızıp damda hasırda oturan kocaydı, evinin bahçesinde yatan kimsesiz sûfilere nefesti..
  
  onun hakkında anlatılan muhabbetsizlikler var ya.. bir de bunları duyduktan sonra ne denebilir ki bu adama. gerçekten sadece ( başka bir şahsın anlayışına anlatışına bilgisine kalmadan ) bu bilgilere erişen adamlar nasıl sevmez muhammed'i asm ?
  
  seversiniz arkadaşlar çok seversiniz hem de öyle çok seversiniz ki bir de bakmışsınız genetiklerinizdeki karakter kodlarını yeniden tanımlayıp yeni bir adam yeni bir kadın inşa ediyorsunuz ve ortaya çıkan adam veyahut kadın herkesle herkes olmayı başarmış. elinin yettiği
  yerdeki herkes her şey gülümser olmuş.
  
  muhabbetten muhammed oldu hâsıl
  muhammed'siz muhabbetten ne hâsıl...
  
  bayramınız mübarek olsun