les revenants

• senaryosu itibariyle alabildigine bir genislige sahip, bu konuda film yapmak hayal edildiginde sayisiz kurgu cesitliligi icerisinde sasirilabilecek bir derinlige sokulabilecegi dusunulen film.. tabi bu film hakkinda filme gitmeden once kisa bir ozet okudugunuzda ve filmin ne hakkinda oldugundan az cok fikir sahibi oldugunuzda olusan dusunceler bunlar.. filmden bagimsiz ancak senaryo acisindan filmin senaryosunu temel alan dusunceler..
  
  gercekten de oyle bir konu alani bu.. yani olenlerin geri donusu uzerine bir film dusundugunde insanin aklina binlerce kurgu gelebilir.. zira bir reset olayi soz konusu.. yani dunyevi olarak yasanmis ve filmi cekilmis sayisiz olay, senaryo ve kurgu biliyorsaniz, simdi bunlarin hepsini alin bir kenara atin ve yeniden cekebileceginizi dusunun.. cunku cekebilirsiniz, tekrar diye bir sey soz konusu degil ve sonuna kadar ozgun bir yapim olacak.. iste bu filmin konusu da bu durum icerisinde dusunulebilir.. binlerce senaryodan hissettigini ortaya koyuyor yonetmen..
  
  aslinda filme gittigimde daha degisik bir film bekliyordum.. ya da benim beklentim biraz daha normaldi de film degisik cikti da diyebilirim.. bu alabildigine genislikten kendine cikardigi senaryo icin tabiiki yonetmeni yargilamaya hakkim olmadigini biliyorum.. ozellikle karanlik sahneler, olulerin psikolojik analizleri acisindan basarili bir film kanimca.. hatta cok da iyi yansitildigini dusunuyorum boylesine orta seviye oyunculuklara ragmen.. zaten amac da bu sanirim filmde.. yani sadece psikolojik etkileri yansitilmak isteniyor, konunun derinligine, mantigina inilmiyor..
  
  lakin boyle bir film yapmaya niyetleniyorsaniz yani realizmden cikmayi isteyip bir yandan da gerceklesemeyecek ogeleri gercek hayata giydirmeyi istiyorsaniz o durumda seyircinin beklentilerini de az cok karsilamak zorunda kalirsiniz.. demek istedigim, eger o oluler geliyorsa geriye beni tatmin edecek duzeyde mantik olmali filmin icinde.. ki sinemada tiyatroda ya da sanatin her dalinda psikolojiyi, duyguyu, kisilik cozumlemelerini ve bu sekilde yansitilmis sahneleri her turlu mantiktan, aksiyondan, kavramdan ustun tutan biri olarak beni dahi rahatsiz etti filmin mantik gidisati.. bireysel acidan iliski cesitlemeleri oldukca iyi, karsilikli tavirlar durumlar oldukca iyi verilmis, sahneler, duraganlik ve bakislar zaten yeterince etkiliyor ve rahatsizlik veriyor.. bunun yaninda dedigim gibi filmin ana temasini olusturmasi istenildigini dusundugum insani tepkiler de yeteri kadar tatmin ediyor ama ben bu duyguyu yasayamadan kafamdaki sorulari dusunuyorum o an icin.. cunku doymuyorum mantigina filmin.. bu yonden de ciddi bir eksiklik aliyor gidiyor, uzuyor izleyeni..
  
  festivalde en degisik senaryo oldugunu degistirmez yine de bu durum filmin.. hayal kirikligina ugrasam da etkilenmedigimi de soyleyemem.. cunku illaki etkiliyor film, o acidan da basarili.. oyunculuk etkileyici degil, normal seviyede ancak sahnelerin olusumu filmin ve karakterlerin rahatsiz edici boyutlarini acmaya ve derinlestirmeye yaramis ve bu da filmin basarili oldugu bir baska noktaya sahip olmasini saglamis.. yani yine de oyle cok kotu bir film degildi.. hele bir de a hole in my heart gibi yonetmenini sevip de gidip yarida ciktiginiz bir filmden sonraki gun gidiyorsaniz "super" bile diyebilirsiniz benim gibi ilk anda..
  
  ama dusununce hatalar, eksiklikler goze carpiyor.. vasatin ustu diyorum ama ciddi bir uzuntu duydugumu da belirtmek istiyorum.. zira bu muthis konu cok daha guzel, yeterli mantik seviyesi esliginde daha basarili islenebilirdi.. festivalin en degisik filmi varolan bagimsiz sinema sevgisinin kenarinda kosesinde bir yer edinebilirdi.. gercekten cok ama cok etkileyebilirdi hala etkisini tasiyan ancak yavas yavas azaldigini hisseden biri olarak beni, herkesi..