5 entry daha
  • tarih 1940-45 arası. anlatıldığına göre o devrin iki büyük sanatkarı zaralı halil söyler ile celal güzelses arasındaki muhabbetin dile gelmiş hali. birbirinden habersiz kalan iki dosttan zaralı halil diyarbakır'dan haber bekler, hasta olduğunu duymuştur bir yerlerden ahbabının. içi içini yer, sivas'a gider, diyarbakır'a telgraf çeker sağlığını sormak için yareninin. telgrafa gelecek cevabı beklerken bu türküyü yaktığı rivayet edilir. zaralı halil'i yakından tanıyan muzaffer sarısözen bu hikayeyi ve bir o kadar da acıklı türküsünü duyunca hemen kayıtlara geçirir ezgiyi. kendisi de hasta olduğu, ömrünün son günlerinde bu türküyü göz yaşları içinde söyler. hakikaten göz yaşları içinde dinlenen, söylenen bir parçadır.

    ezim ezim eziliyor yüreğim
    çok yalvardım kabul olmaz dileğim
    ben ağlarım, doktor ağlar, dert ağlar
    harap oldum yari gördüğüm çağlar
    laleli sümbüllü (oy oy oy... ah) ne güzel bağlar

    güzel bir yorumu, ahmet turan şan hocamdan
3 entry daha
hesabın var mı? giriş yap