england is mine

• 3 ekim'de filmekimi kapsamında izlediğimden beri the smithsle kalkıp smitshle yatıyorum. 80ler ingilteresiyle ilgili bulduğum her şeyi dinliyor, okuyor ve izliyorum.
  filmin müziklerden ve karakter yaratma çabasından uzak, realist havası beni içine çekti, işe yaradı.
  
  genç morrissey'in milleti aşağılama huyu beni rahatsız etmedi. yani böyle bir insan zaten. karakterinin, böyle komik olduğunu ve sosyalleşiğini düşünen zayıf bir yanı olduğu adamın tüm röportajlarından belli zaten.
  
  manchester-londra arasındaki gerilimin güzel verildiğini düşünüyorum. kalanlar siliniyor, giden kendini kurtarıyor misali. küçücük odasında kitaplardan fısıldayan seslerle karanlıkta yolunu bulmaya çalışan bir gencin hikayesi işte.
  
  beğendim, izleyin.